Jedna valuta - jedan poredak
Među živima više nije čovjek koji je izmislio €uro (EUR), zvaničnu valutu eurozone. Zvanični znak €ura (€) potiče od grčkog slova epsilon što, kako to tumači Evropska komisija, simbolizuje kolijevku evropske civilizacije (Stara Grčka) i ujedno je istoznačan prvom slovu riječi Evropa. €uro je druga po važnosti (i veličini) valuta sa kojom se trguje u globalnim razmjerama, naravno nakon američkog (US) dolara. €uro je u zvaničnu upotrebu uveden 01. januara 1999. godine (jel' ono 999 biješe i zlo i naopako?). U Evropskoj komisiji tumače da dvije paralelne linije, umetnute na nekadašnji epsilon, ustvari "... predstavljaju stabilnost valute eurozone - eura.". ( izvor - http://www.ena.lu/ )
Karikatura kojom je, na satiričan način, predstavljen kontinuitet u padu vrijednosti €ura
E taj čiko koji je izmislio €uro, Thommaso Padoa Schioppa, umro je subotu, 18.12.2010. godine u svojoj kući u Rimu, prema nekim informacijama u 70-oj, a prema drugim u 71-oj godini života. Umro je, prenose svjetski mediji, iznenada, tokom večere sa prijateljima, od posljedica srčanog udara.
Thommaso Padoa Schioppa
Pošto ništa, naravno, nije slučajno, umirujuće bi bilo očuvati nadu da će Schioppaova tvorevina - €uro umirati lagano, ne tako iznenada kao njen tvorac. U Njemačkoj (zemlji prvoosnivačici Evropske unije pored Francuske) već su se pojavile artikulisane ideje u ispitivanjima javnog mnijenja, i to u značajnom procentu, da bi se ova zemlja trebala vratiti na staru dobru njemačku marku (DM).
Između svih vanredno značajnih Schioppaovih funkcija za života, jedna je posebno interesantna. Naime, Schioppa je od 1980. godine do kraja svog života bio član The Group of Thirty (Grupa tridesetorice), tzv. G30.
Ova grupa, sa sjedištem u Vašingtonu, predstavlja se kao neprofitno, privatno međunarodno tijelo koje okuplja prve ljude međunarodnih finansijskih institucija, kao što je Međunarodni monetarni fond (IMF) ili Evropska centralna banka, prve ljude centralnih banaka razvijenih zemalja svijeta, te prve ljude većih privatnih banaka na globalnom nivou. Ostatak "tridesetorice" čine akademski djelatnici u okviru ekonomije i finansija. Primarna područja u kojima G30, veoma uspješno, imputira svoje savjete su:
- kursevi razmjene valuta i problematika valuta;
- međunarodna tržišta kapitala;
- međunarodne finansijske institucije;
- centralne banke i nadzor finansijskih usluga i tržišta, te
- makroekonomska (na globalnom nivou) pitanja kao što su proizvodno i tržište rada. ( http://en.wikipedia.org/wiki/Group_of_Thirty )
Prethodnik G30, bila je tzv. Bellagio Group koju je '60-ih godina prošlog vijeka formirao austrijsko - američki ekonomista Fritz Machlup. Istorija djelovanja ove grupe mnogo je tajnovitija u odnosu na podatke koji su dostupni javnosti o djelovanju G30. Machlup je, navodi se, jedan od prvih ekonomista koji su na znanje gledali kao na privredni resurs (http://en.wikipedia.org/wiki/Fritz_Machlup ) . Zašto se pod tim znanjem, unutar kruga ljudi koji drže uzde finansijskog sistema svijeta, recimo ne bi podrazumijevala i investicija u otkup duga? Sramno malo znam o ekonomiji i finansijama u praksi, posebno o teorijskim modelima, ali šta, na primjer, biva sa državom čiji dug biva otkupljen?
Međunarodna monetarna ekonomija autora Fritza Machlupa. (Interesantna je ilustracija na naslovnici knjige - neko ubija aždaju.)
Ono što povezuje G30 i Bellagio Group je to što su obe grupe finansirane i formirane na inicijativu Rockefeller Foundation (Rokfeler Fondacije). Prva stvar koju Wikipedia navodi o prirodi ove privatne fondacije je to da je ona "filantropska organizacija" ( http://en.wikipedia.org/wiki/Rockefeller_Foundation ). Već šest generacija Rokfeler porodice se, dakle, brinu za povećanje dobrobiti vascijelog čovječanstva. Pa da, u čvrstom dužničkom zagrljaju drži dobar dio svijeta.
Nekadašnji logo Rokfeler Fondacije koji više nije u upotrebi. (Pa eto, mora se priznati da je ambiciozniji i od logoa Ujedinjenih nacija :-)
Uglavnom, moj je scenario da će i US dolar i €uro relativno skoro (gledajući uz istorijski odmak) doživjeti kolaps, te da će se "finansijski spas" naći u novoj, zajedničkoj valuti. Ista će, automatski, postati globalna valuta (prema teorijama o tržišnoj konkurenciji i o samom tržištu).
