...loyal...liar, big time...brutal...again brutal...love all kids, especially those with autistic disorder...love music, that mathematics of all the worlds...again loooooooove music...read, read and read even more...love to write...loooove to write poems&songs...tales...more tales...manicure nails, no, no, never...love to seek, seek big time...explore...love God...again love God, that greatest freak of all the times... odd fellow...love major guy in the underworld...love equinox...indeed love equinox...mmmmmmm, love blood, that knowledge thing...don't know how to love...love myself mostly and ouuuuuuuuuuuuuuu...love freaks...again love freaks...all freaks...hate to share bed with anyone but one...love one grandmother and her son...her son...her dead son...love men...mmmmmmmm, love men with attitude...love men with attitude again...love gracefully women...mmmmmm, muses...adore troubadour...love night...again love night...love light...hate order...hate paper money...love symbols...adore symbols...love frustration...love hard lesson...tatoo...mmmmmmmm, haaaaaard lesson...
Znači na tvom blogu ću da slušam klasiku..
Divan izbor btw
Okkkk. :-)))
Tnx.
vezano za Mozarta danas je tesko reci sta je mit, sta legenda a sta istina
neki tvrde da je napisao sam sebi rekvijem … tu ces teoriju pronaci i kod Milosa Formana, mada pomalo skrivenu … ja licno ne vjerujem u to … jednostavno zato sto nije unosio previse emocija u svoja djela …
mogao bih dugo i opsirno o ovome pisati … ali mislim da si upucena i da nema potrebe
Oooo ne, odlično si primjetio. Mozart je bio sve osim emotivan. Divlji, proračunat, objektivan, s hladnom procjenom, volio je ugled u onome što radi.
Istinu ne znam(o), ali znam da se u to vrijeme podrazumijevalo pisanje vlastite posmrtne mise. To je bila privilegija samo za najveće i, ujedno, veliki teret, jer je moralo nadrasti sve dotad napisano. Najbliže sam razmišljanju da je glavne melodijske teme sam zapisao ili zamolio da ih zapišu. U Rekvijemu (naravno, ne samo Lacrimosi) čuje se dosta Mocarta, ali i nekoga drugog, možda i više drugih. Ne vjerujem da bi u toliko malo vremena toliko evoluirao.
Morate biti prijavljeni da biste objavili komentar.
Koristimo kolačiće da bismo vam dali najbolje iskustvo na našoj web lokaciji. Nastavljanjem korištenja ove web lokacije, slažete se sa našom upotrebom kolačića.Prihvatam
Znači na tvom blogu ću da slušam klasiku..
Divan izbor btw
Okkkk. :-)))
Tnx.
vezano za Mozarta danas je tesko reci sta je mit, sta legenda a sta istina
neki tvrde da je napisao sam sebi rekvijem … tu ces teoriju pronaci i kod Milosa Formana, mada pomalo skrivenu … ja licno ne vjerujem u to … jednostavno zato sto nije unosio previse emocija u svoja djela …
mogao bih dugo i opsirno o ovome pisati … ali mislim da si upucena i da nema potrebe
Oooo ne, odlično si primjetio. Mozart je bio sve osim emotivan. Divlji, proračunat, objektivan, s hladnom procjenom, volio je ugled u onome što radi.
Istinu ne znam(o), ali znam da se u to vrijeme podrazumijevalo pisanje vlastite posmrtne mise. To je bila privilegija samo za najveće i, ujedno, veliki teret, jer je moralo nadrasti sve dotad napisano. Najbliže sam razmišljanju da je glavne melodijske teme sam zapisao ili zamolio da ih zapišu. U Rekvijemu (naravno, ne samo Lacrimosi) čuje se dosta Mocarta, ali i nekoga drugog, možda i više drugih. Ne vjerujem da bi u toliko malo vremena toliko evoluirao.